Het is een prikkelende bundel, boordevol relativerende, ironische en licht surrealistische gedichten, geïnspireerd door de manier waarop mensen in bedrijven acteren en met elkaar omgaan. Poëzie met een vette knipoog en een grimlach dus. Wiel Oehlen begon in 1981 met het publiceren van gedichten en aforismen in literaire tijdschriften en debuteerde in 1989 met de dichtbundel ‘De voorgeschreven route’. Hij verzorgde van 1992 tot 1998 – onder het pseudoniem ‘punaise’ – een aforistische column in het Limburgs Dagblad en bracht zijn beste aforismen uit die periode uit in de bundels 'Op hol geslagen mensen' (1995) en ’Georganiseerde onmacht' (1998) en in een scheurkalender die in 2006 door de Mediagroep Limburg werd uitgegeven. Hij stelde bloemlezingen samen met kinderpoëzie en literatuur over religieuze landschapsmonumenten en verzorgde een groot aantal heemkundige publicaties.